भुताळी जहाज : क्वीन मेरी
अमानवीय आणि अतिंद्रीय शक्तींबद्दल जाणून घेण्याची प्रत्येकाला उत्सुकता असते. आपल्याला आलेल्या अनुभवांचं शास्त्रीय स्पष्टीकरण करणं हे कधीकधी अशक्यं होतं आणि रुढार्थाने त्याचं भूतं-खेतं किंवा 'बाहेरचं' असं वर्गीकरण केलं जातं. अर्थात अमानवीय अनुभवांच्या ज्या कहाण्या सांगितल्या जातात त्या प्रत्यक्षात कितपत खर्‍या असतात आणि कोणाच्या सुपीक मेंदूतून बाहेर पडलेल्या असतात हा भाग अलाहिदा. गेल्या कित्येक शतकांपासून मानवाने सप्तसागरांत संचार केला आहे. या संचारासाठी वापरण्यात आलेल्या अनेक वेगवेगळ्या प्रकारच्या जहाजांनी सागराचा तळही गाठलेला आहे. या जहाजांपैकी काही जहाजांवरील खलाशांच्या नशीबी असे अनेक विस्मयकारक आणि उकल न होण्यासारखे अनुभव आले आहेत ज्यांचं कोणत्याही शास्त्रीय कसोटीवर समर्पक असं स्पष्टीकरण मिळालेलं नाही. अशाच काही घटनांचा मागोवा घेणारी ही मालीका.
पहिल्या महायुध्दानंतर व्हर्सायच्या तहानुसार जर्मनीला युध्दनौका ठेवण्यास परवानगी नाकारण्यात आली होती. सुरवातीची काही वर्षे या कराराची काटेकोर अंमलबजावणी करण्यात आली. काही काळाने ब्रिटनने जर्मनीशी केलेल्या नाविक करारानुसार एका मर्यादेपर्यंत नौदल ठेवण्याची जर्मनीला परवानगी दिली! (हा करार करताना ब्रिटनने पहिल्या महायुध्दातील आपल्या सहकार्‍यांना एका शब्दाने कल्पना दिली नव्हती!). मात्रं, पुढेमागे जर्मन नौदल आपल्याला वरचढ होऊ नये या उद्देशाने ब्रिटननेही काही मोठ्या नौका बांधण्यास सुरवात केली. (त्यावेळी चेंबरलेनसाहेब पंतप्रधान झालेले नव्हते!).
१९२८ मध्ये क्लाईड नदीवरील गोदीत एका ७५००० टनाच्या जहाजाच्या बांधकामाला सुरवात झाली. त्याकाळातील प्रचंड मोठ्या जहाजांपैकी एक असलेल्या या जहाजाच्या बांधणीला सुमारे ३५ लाख पौंड खर्च आला होता. साडेतीन वर्षांनी हे जहाज बांधून पूर्ण झाल्यावर इंग्लंडच्या राजाच्या परवानगीने नाव देण्यात आलं,,
क्वीन मेरी!
. . .